Nie zwalniajmy dzieci z wf
Uczniowie z niepełnosprawnościami bardzo często są zwalniani z lekcji wychowania fizycznego. To pójście po linii najmniejszego oporu przez szkoły, rodziców i samych zainteresowanych. Tymczasem potrzeba niewiele organizacyjnego wysiłku, aby dzieci też były aktywne fizycznie.
To prawda, że wielu młodych ludzi z niepełnosprawnościami nie jest zainteresowanych wykonywaniem ćwiczeń fizycznych, wolą dostać lekarskie zwolnienie z lekcji wychowania fizycznego, gdyż to im „zapewnia spokój”. Bardzo często mają w tym wsparcie rodziców i nauczycieli, gdyż wszyscy obawiają się ogromnych trudności, jakich doświadcza osoba z niepełnosprawnością podczas zajęć sportowych. Część uczniów – to trzeba przyznać – nie chce ćwiczyć z lenistwa, co zresztą dotyczy także dużej części uczniów zdrowych, sprawnych fizycznie.
Bądźcie aktywni
Warto podjąć próby zmiany postawy „antyfizycznej” w społeczności osób z niepełnosprawnością, przede wszystkim dla dobra samych zainteresowanych i skłonić uczniów do uczęszczania na lekcje wychowania fizycznego, a nawet do uprawiania sportu poza szkołą. Tym celom służy akcja społeczna „Sport Bez Barier”, która promuje aktywność fizyczną wśród OzN, namawiając do takich działań zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. Aktywność fizyczna w przypadku OzN ma znaczenie dla ich dobrego samopoczucia, jest bowiem bardzo ważnym elementem rehabilitacji fizycznej i społecznej. Wystarczy „tylko” dostosować tę aktywność do możliwości i potrzeb niepełnosprawnych.
Można zacząć od codziennych spacerów, potem przychodzi czas na bardziej złożone zajęcia rekreacyjne i sportowe. Niepełnosprawne dzieci mogą się gimnastykować w domu i szkole, ćwiczyć na stacjonarnych rowerach, podciągać się na drabinkach, ćwiczyć na siedząco lub leżąco przy pomocy hantli i sztang. Inni niepełnosprawni uczniowie mają z kolei predyspozycje do dyscyplin zespołowych.
– Każda aktywność fizyczna wymaga nie tylko wysiłku, ale wyrabia także samodyscyplinę, systematyczność, motywację, rozwija ponadto współpracę w grupie i chęć współzawodnictwa. Tak więc oprócz korzyści dla zdrowia fizycznego w postaci usprawnienia osób z niepełnosprawnościami, sport poprawia również stan psychiki niepełnosprawnych dzieci, pozytywnie wpływa na ich samoocenę jak i zdolności do funkcjonowania społecznego – stwierdza prof. Janusz Kocki Fundacji Neuron+.
Sport i turystyka
Kampania ,,Sport Bez Barier” propaguje wśród OzN aktywność także na polu turystyki, co bywa dobrym rozwiązaniem, nawet jeśli nie interesują się uprawianiem żadnej dyscypliny sportu. Dzieci i dorosłe OzN mają takie samo prawo jak ludzie zdrowi do tego, aby zwiedzać kraj, wielu niepełnosprawnych nadaje się do tego, żeby zabrać ich na obóz harcerski lub wędrowny, jeszcze inni mogą uczestniczyć w wyprawach rowerowych. Niepełnosprawnych można także spotkać na szlakach górskich, spływach kajakowych, wśród załóg żaglówek i jachtów. Co więcej, część niepełnosprawnych to już stali bywalcy takich imprez i za ich przykładem kolejne OzN przełamują opory i decydują się na podjęcie turystycznej aktywności.