A A+ A++
A
InformacyjneData dodania: 2023-12-01

Nie można się bać sportu

Osoby z niepełnosprawnościami mogą się angażować w wiele aktywności sportowych, podobnie jak osoby zdrowe. Dzieje się tak dzięki rozwojowi metod treningowych i dostępowi do nowoczesnego sprzętu sportowego.

 

Terapeuci, lekarze, nauczyciele wychowania fizycznego, instruktorzy zgodnie przyznają, że największym przeciwnikiem osoby z niepełnosprawnością w uprawianiu sportu jest ona sama. To dlatego, że OzN odczuwają boleśnie swoje słabości i ograniczenia, boją się porażki, a wręcz kompromitacji. Dlatego trzeba w odpowiedni sposób ich motywować choćby przy pomocy pozytywnych przykładów niepełnosprawnych sportowców, którzy od podstaw uczyli się swojej dyscypliny, by dzięki systematycznej, ciężkiej pracy osiągnąć sukcesy.

Jesteś mistrzem

Z doświadczeń samych rodziców dzieci z niepełnosprawnościami wynika, że dzieci łatwo jest nakłonić do aktywności fizycznej, jeśli tylko odpowiednio się je motywuje. Dzieciaki trzeba także często chwalić za postępy, aktywność na lekcjach w-f czy na treningach. – Nasz Kuba długo niechętnie uczęszczał na lekcje wychowania fizycznego, gdyż czuł się gorszy od innych dzieci, nie potrafił biegać ani skakać jak oni, wykonywał niewiele ćwiczeń fizycznych. Na szczęście trafił w tamtym roku szkolnym na mądrego nauczyciela, który nakłonił kilku zdrowych kolegów do ćwiczenia razem z Kubą. W ciągu kilku miesięcy syn nauczył się całkiem dobrze grać w siatkówkę na siedząco i być może za jakiś czas wyślemy go do klubu, gdzie będzie mógł podjąć profesjonalne treningi. Dla nas już jest mistrzem – relacjonuje pani Justyna, matka 13-letniego Kuby.

 

Od amatora do profesjonalisty

Podobnych historii jest więcej, pewnie dlatego że coraz więcej sprawnych osób: nauczycieli, opiekunów, przedstawicieli lokalnych samorządów, stowarzyszeń dostrzega konieczność zapewnienia aktywności fizycznej osobom z niepełnosprawnościami. I zapewniają im ku temu odpowiednie warunki w szkołach, a na coraz wyższe dotacje państwowe i samorządowe mogą liczyć kluby sportowe dla niepełnosprawnych. To zapewnia środki nie tylko na treningi, ale również na udział w krajowych lub międzynarodowych zawodach sportowych.

Takie warunki otwierają przed wieloma niepełnosprawnymi osobami – zarówno mężczyznami, jak i kobietami – możliwości sportowego rozwoju. Tak na polu sportu amatorskiego, jak i wyczynowego. Coraz liczniejsze są nasze kadry narodowe w różnych sportowych dyscyplinach, a jeśli spojrzymy tylko na same suche statystyki, to okazuje się, że niepełnosprawni sportowcy zdobywają więcej medali na międzynarodowych zawodach rangi mistrzowskiej niż ich sprawni koledzy i koleżanki na mistrzostwach Europy, świata lub na igrzyskach. Z kolei coraz większe zainteresowanie mediów zawodami z udziałem sportowców z niepełnosprawnościami może być spiralą napędzającą nowych adeptów do stowarzyszeń i klubów sportowych dla OzN. Ten dobry klimat przejawia się i w tym, że coraz częściej w sport niepełnosprawnych inwestują prywatne firmy lub osoby fizyczne.